2018 hebben we afgesloten met hoe kan het ook anders een chemokuur. Met die laatste chemo heb ik ook de acht maanden afgerond. Acht maanden chemokuur is best uitzonderlijk zegt de arts... Meestal redden de patiënten dat niet, vaak moeten ze eerder stoppen of wordt de dosis verlaagd. Maar ik niet, nee hoor ik hobbel ook met chemo gewoon door. Alhoewel mijn gezinsleden daar misschien anders over denken... Mijn humeur gaat wel met iedere chemokuur naar beneden. Dus na mijn gesprek met de arts vorige week kwamen we dan ook opgetogen thuis. Harald ging Kian ophalen en ja wat zit het dan al in ons systeem hé. Kian vraagt: "slaapt mama"? Neeeee zegt papa want ja ik ben gestopt met de chemo. Ja jullie lezen het goed. Acht maanden was volgens de arts echt de grens, langer gaan we niet geven mevrouw Smit.
O wat een heerlijk gevoel! Even geen chemo, het vaste infuus is eruit en ik mag weel even gewoon zijn. Heerlijk zeg! Wat een plezier hebben we met z'n allen want mama ligt niet te slapen... we hoeven niet rustig te doen en kunnen gewoon gezellig met mama kletsen. Ja want ik ben gewoon weer normaal. YES! Na bijna vijf maanden vast infuus en met douchen altijd intapen met huishoudfolie kan ik zomaar als ik zin heb onder de douche stappen. Ik hoef er niet over na te denken en kan gewoon heerlijk uitgebreid douchen. Ik heb er dan ook extra extra extra lang van genoten. Hoe zalig om weer gewoon lekker te douchen. De zo gewone dingen worden ineens heel speciaal. Kijk nu al uit naar de terugkeer van de eerste haartjes op mijn hoofd (wat zal het worden.. Rood, bruin of grijs?)
Maar alles heeft een keerzijde natuurlijk want ik ben en blijf ziek. De tumoren zijn niet te zien maar het zwemt wel rond in mijn lijf. Daarom moet ik iedere twee maanden een CT scan en bloedonderzoek. Maar hé dat is goed nieuws want ik blijf goed onder controle en we hopen natuurlijk dat de tumoren heel lang blijven slapen. Maar wat als dat niet gebeurt.. ja blijf natuurlijk door je hoofd spoken. Komen de tumoren terug dan mag ik verder met immunotherapie.
Intussen mogen we het gewone leven weer even oppakken.. O en wat is dat enorm genieten!
Ohhh... net een heel stuk geschreven druk ik per ongeluk op uitloggen!!!Nou, daar ga ik weer hoor!
BeantwoordenVerwijderenHeel fijn dat jij nu na een lange 8 maanden je eindelijk weer als 'normaal mens kunt leven!Alhoewel normaal🤣🤣🤣Gelukkig geen chemo on het vooruitzicht.En eindelijk de gewone dingen weer kunnen doen die eigenlijk nu heel bijzonder zijn Lekker onder de douche en met de paardjes bezig zijn.Ontspanning zoek3n!Ik ben zo blij voor jou en jouw gezin!!!Heel veel bewondering voor hoe jullie je als gezin hierdoor heen slaan!Geniet van deze momenten even vrij van alles!Moge het heel lang duren🍀🍀🍀Kus ❤van jou...Gonda
Dank je wel lieverd, dikke kus van mij loveyoutooooo
Verwijderenwat superfijn dat je verlost bent van het infuus en alles gewoon weer kan doen zonder ergens bij ba te moeten denken. Genietze!!
BeantwoordenVerwijderenJa voor de meeste zo gewoon en voor mij een echt genietmomentje.. en die genietmomentjes blijven komen heerlijk!
VerwijderenHey Silvia,
BeantwoordenVerwijderenBij een van je laatste behandelingen bij mij vertelde je over deze blog.
Er zijn patiënten die soms weer in m'n hoofd voorbij komen van 'hoe zou het nu gaan?) en daar ben jij er 1 van! Dus dan is zo'n blog wel heel handig.
Ik had al eens een stukje geleden. Nu al een tijd niet en dacht nu van weer eens even kijken.
En dan staat er dit mooie verhaal! Wauw, wat een super goed nieuws! Wat super knap van je dat je de chemo zolang hebt volgehouden!
Super fijn dat alles nu rustig is en ik hoop dat dat ook lange tijd zo blijft zodat je lang kan genieten van het 'gewoon zijn'!
Groetjes Charlot
(oedeem fysiotherapeut)
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen