pff wat een week!

Omdat er zoveel mensen willen weten hoe het met mij in de komende tijd heb ik me voorgenomen om een blog te schrijven. Dat zal ik niet iedere dag doen maar toch wel geregeld hoop ik. Het is natuurlijk iedereen vrij om dit wel of niet te lezen en/of te reageren. Voor je niet verplicht! Zo wat een week hebben wij achter de rug.. het is soms nog niet te bevatten wat er allemaal gebeurt. 1 maart was natuurlijk het dieptepunt in mijn bestaan. Eén ding wat niemand wil horen is dat je borstkanker hebt. Je wereld staat op z'n kop! Ongeloof, angst, verdriet.. alle emoties komen als een sneltrein op je af en wisselt per minuut. En dan moet je het iedereen nog vertellen... hoe vertel je dit nieuws... Maar ja je moet.. Naima is natuurlijk intens verdrietig en zo bang. Het verbaast me hoe sterk ik me voel in het vertellen en het steun geven aan mijn lieve dochter. Maar ook zij is zo sterk! Maar er zijn ook veel hoogtepunten. Woensdag is Naima voor het eerst weer gaan paardrijden, ze heeft haar angst opzij gezet en is er helemaal voor gegaan. Ze is zelfs weer los in de bak in draf gegaan. En dat doet me zo goed, dat koppie glimt helemaal van trots! 's Avonds in bed was ze zo blij! Ik vroeg aan haar of dit ze blij is dat ze doorgezet heeft. En ja dat was ze, ze vond het zo leuk dat ze niet kan wachten tot volgende week, voor haar volgende les. En wanneer gaan we weer naar Lynn, want ik kan niet wachten om haar weer te poetsen, mam! Nou deze mama is apetrots! Wat me ook heel goed gedaan heeft is hoe iedereen meeleeft. Samen lachen en nu ook samen huilen! Iedereen is zich rot geschrokken! Tja wij ook... Ik heb misschien een kleine familie maar wat een FIJNE familie. Ontzettende lieve vrienden en fijne collega's. Zelfs een vriendin die ik al een hele tijd niet gezien heb heeft een mail gestuurd. Uit de meest onverwachte hoek komt er steun en iedereen staat voor ons klaar. Allemaal mailtjes, telefoontjes, appjes. Bloemen en kaarten, het is echt onvoorstelbaar. Het maakt me sterk en geeft me vechtlust! Vandaag stond vooral in het teken van het ziekenhuis. Wat heb ik vandaag allemaal gehad: Longfoto, buikecho, MRI en een botscan. Het was veel maar het was goed te doen. Ik had zelfs een hele knappe dokter en die ging mijn borsten vandaag in de watten leggen nou dat maak je niet iedere dag mee hoor :-)