Half uurtje of toch de hele dag...

Wat een heerlijk pinksterweekend hebben we gehad, het was prachtig weer en het allermooiste was het vieren van Naima dr verjaardag. Prachtig weer erbij en (bijna) iedereen was er. De sfeer zat er goed in en Naima is vreselijk verwend! Ze wilde deze keer alleen geld want ja ze is zo toe aan een nieuwe mobiel! Al maanden is ze ervoor aan het sparen, ome Joop al eens gevraagd of hij een tweedehandsje kon opzoeken. Ja ome Joop het moet een samsung S7 zijn.. kleur nou het liefst roze of anders zilver en anders goud. Heeft ome Joop natuurlijk gevonden en dat wisten we allang... dus een week voor haar verjaardag heeft ze nog eens geapped naar ome Joop en ja hij heeft er één gevonden... ooooo in de zevende hemel! Mam wanneer gaan we kijken ehhh nou ehhh ok vanavond maar even dan. Ja maar natuurlijk had ome Joop de prijs even lekker omhoog geschroefd zodat ze flink moest onderhandelen. Heerlijk gewoon ze was zooo zenuwachtig... wat moet ik zeggen dan... Ach zegt Harald zeg maar dat je familiekorting wil en dat de antenne mist... Lachen joh maar ze heeft het gedaan en inmiddels is de telefoon dan ook echt in haar bezit :-)

En voor ik het weet is het alweer dinsdag, de kinderen zijn lekker vrij dus we hoeven niet al te vroeg uit bed. De bedoeling was om half één in Deventer dus we kunnen best op ons gemakkie eten.. en dan gaat de telefoon.... Misschien toch even een half uurtje eerder want ja er moeten nog wel een paar kleine onderzoekjes gedaan worden... ok dat redden we wel.. kinderen wegbrengen en ach dat ligt op de route. Keurig op tijd (goh alweer hé wordt haast een gewoonte) dus direct door naar het eerste gesprek, dat verliep mooi op tijd. De volgende afspraak was met de oncoloog. Ik vol verwachting dacht nu ga ik vast horen waar ik voor geloot ben.. maar nee helaas. Ik moet toch nog even een longfunctie test doen en er moet een hartfilmpje gemaakt worden. En oo ja ook handig we maken even een medische foto van de huidplekken zodat we makkelijk kunnen vergelijken of de kuren aanslaan. Tuurlijk joh als ik maar om twee uur in de auto zit, zoals ik meerdere keren heb aangegeven. Echt later kan ik niet weg....

Tja dat heb ik dus niet gered hé.. het loopt toch best nog weleens uit in het ziekenhuis! Geen broodje meegenomen dus tjemig wat had ik een honger! Moest eerst een longfunctie test doen. Wat bleek, er was nog geen informatie dus ze wisten niet precies wat er getest moest worden. Dat ga ik eerst achterhalen, zegt de dame met toch wel Duits accent. Het duurde denk ik zeker wel tien minuten! Mevrouw gaat u maar alvast in dat hokje zitten... Pompidompidom... pompidompidom... en dan eindelijk mag ik in het hokje en gaan blazen en blazen en blazen en nog maar eens blazen.... eindelijk na drie kwartier kan ik weer verder.. snel de foto en dan nog even snel het hartfilmpje... als ik dan toch al laat ben ga ik ook maar even een broodje halen... was ook geen succes... zat een haar in bleehhhhh ik hoef niet meer laat maar. Ik ga de parkeerkaart betalen en er maar snel vandoor.

Al met al was uiteindelijk om kwart voor vijf thuis.. het was toch maar een half uur en alleen een gesprek... hele dag naar de knoppen en niks meer kunnen doen met Naima haar verjaardag. Ok vooruit dan maar even naar de Mac, is ze in ieder geval weer gelukkig en ik hoef niet te koken.

De volgende dag krijg ik telefoon van het ziekenhuis Deventer, ik dacht ja hoor nou krijg ik te horen wat ik ga doen voor kuur... maar nee weer niet. Er is een paar weken geleden een PET scan gemaakt maar geen CT scan... en die moet toch nog even gedaan worden of ik volgende week dinsdag nog maar even terug wil komen naar Deventer om even de CT scan te doen.... AARGGGHHH ok natuurlijk kan ik, ja hoor komt voor de bakker. Want ik ben zoals altijd flexibel en wat moet dat moet! Maar vermoeiend is het wel....