Het begin is er!

Zo wat een week weer... iedere dag wel wat! Sommige leuk andere minder. Maar ik moet eerst mijn woorden over het ziekenhuis in Zwolle terugnemen. Ik heb toch echt een super gesprek gehad met echt weer geweldige meelevende mensen daar. Had vorige keer misschien net een verkeerde getroffen met een vrijdagmiddaghumeur... Maar laat ik bij het begin beginnen. Ik ben deze week even gezellig bij mijn collega's op de koffie geweest. En het is er nog steeds. Waar medewerkers het altijd over hebben als ze binnenkomen. Wat een warm bad. En dat had ik ook. Het was heerlijk om iedereen weer te zien, te spreken en te knuffelen. Zoveel mensen die me wilde spreken en even bij wilde praten. Ik zou maar even blijven maar uiteindelijk ging ik pas na de lunch weer naar huis. En snel ook want ik kreeg 's middags mijn lieve vriendinnetje op bezoek en als er één ding is dan is het wel dat ik haar altijd kan verwennen met iets lekkers. Dus had ik een overheerlijke red velvetcake gebakken en die moest nog even afgemaakt worden. Het waren twee uren (voelde als tien minuten) lachen gieren brullen! IN tijden niet zo gelachen! Kian was bijna z'n voet kwijt (ze wou hem wel opvreten hahaha). Woensdag een voorbereidend gesprek over de chemokuur. Wat kan wel, wat kan niet. Eigenlijk valt het reuze mee. Er zijn twee dingen die ik niet mag en dat is zonnen en vitaminepillen slikken. Verhalen over de wc, dat verder niemand de wc hier mag gebruiken als ik die gebruik is niet nodig. Goed schoonhouden en twee keer doorspoelen met de klep dicht is voldoende. Pff pak van mijn hart! Ook een broodje aap is dat ik na de behandeling niet naar verjaardagen etc mag. Dat mag gewoon tenzij ik me niet goed voel. Het ligt er dus maar aan hoe mijn lijf gaat reageren. Dat is dus volledig aan mij. Gelukkig maar ik zag mijn sociale leven al in rook opgaan. maar ik moet wel uit de buurt blijven van zieke mensen want mijn immuunsysteem wordt natuurlijk aangetast. Poeh maar wat is er een last van mijn schouder gevallen... zag al hele visioenen voor me... Joh ik was gewoon echt blij! Maar het mooiste van de week moest nog komen want ik heb woensdag ook ons nieuwste gezinslid opgehaald. Een ontzettende mooie en waanzinnige lieve poes om mij door de dagen heen te helpen. Harald en de kinderen gaan natuurlijk gewoon naar werk en school en daar zit ik dan alleen. Dus na lang zeuren bij Harald (hoe kan je mij, een doodzieke vrouw, dit nou weigeren?!) is het dan toch gelukt. Overigens was dat doodzieke vrouw een grapje hoor, we moesten allebei zo hard lachen) Hij is overstag gegaan en nu zijn we heel blij met de lieverd. Donderdag weer naar het ziekenhuis maar dan in Zwolle en o ja we moesten ook nog even met spoed mijn gebit na laten kijken... was de tandarts niet blij mee maar om half negen konden we nog even snel komen. Tandjes en kiesjes zijn goedgekeurd en we (tandarts en ik) zijn erg blij dat ik een sterk gebit heb. Dan met een kogelsgang naar Zwolle want daar wilde ik ook even snel met de collega's een bakkie doen. Ook daar was het weer heerlijk, voel me toch zo geliefd door jullie! En dat maakt mij alleen maar sterker en gemotiveerder om te vechten! Dan razendsnel naar het ziekenhuis. Dit keer een intakegesprek voor eventueel bestraling na de chemo en de operatie. Dan hebben we dat maar vast gehad. Zeer verhelderend gesprek. We hebben de hele scan van mijn lichaam gezien en dat is goed want het zit dus echt alleen in de lymfeklier en borst. Dat was heel duidelijk. Maar het allerbeste nieuws was dat er ook geen cellen op afstand zijn. Dat schijnt heel belangrijk te zijn. Dan weer rap naar huis want de kinderen komen uit school... Nou als je nu denkt pfff wordt al moe bij het lezen hiervan.. geloof in het echt is het erger hahahahahhaha ben kapot! Toch ben ik gisteren wel gaan dansen want dan denk ik ook even aan iets anders dan mijn ziekte. Moet me er wel even toe zetten maar als ik er dan eenmaal ben is het heerlijk. Jammer genoeg stopt het vanaf volgende week dus ik moet iets anders gaan zoeken om te doen. Komt vast goed. Vandaag was iedereen vrij en ja wat gaan we doen. Een van mijn grote hobby's, SHOPPEN! Kon het niet laten en heb weer prachtige schoenen gekocht ;-) Om kwart voor drie was het dan eindelijk zover, mijn eerste chemobehandeling. Eerst het infuus links plaatsen. spoelen en dan de chemo. Maar mijn arm werd een beetje rood en de chemo is ook rood dus zekere voor het onzekere en het infuus rechts geplaatst. Ze waren bang dat het infuus niet goed in de ader zat. Bleek dat het gewoon een reactie was van mijn huid. Tja dat gebeurt bij mijn huid wel vaker. Rechts ging het gelukkig wel goed en na een uurtje mochten we naar huis. En hoe gaat het nu? Tja ik voel me een beetje grieperig. Soms een beetje dizzy en dan weer een beetje misselijk. Hoort er gewoon bij. Ik ben wel onwijs moe van de hele week en de eerste chemo. En soms ook even emotioneel, tis toch wel raar allemaal. Het moet maar het is wel gif wat je in je lichaam krijgt. Dus voelt heel dubbel.